Mag een blanke man houden van een donkere vrouw?

Van mij mag het hoor, laten we daar maar mee beginnen. Liefde tussen mensen is altijd goed. Daar zal niemand iets anders van mogen vinden.
En daar ligt het probleem ook niet.

Het probleem begint pas als we dieper duiken in het karakter van de mens.
Zodra een mens zijn of haar wil gaat opleggen aan een ander dan zetten wij, welnadenkende vrijheid-blijheid-mensen, de hakken in het zand.
We hebben onszelf ontwikkeld tot maar-mensen.
Je mag best lhbt’er zijn, maar …. ik wil je niet hand in hand of zoenend over straat zien lopen.
Je mag best met een buitenlander trouwen, maar …. dan moet hij wel onze cultuur volgen.
Je mag best een geloof aanhangen, maar ….. daar moet je mij niet mee lastigvallen.
Dus zolang je maar alles doet wat ik wil, mag je alles.
Wow, wat zijn we toch ruimdenkend.

Dat werkt natuurlijk twee kanten op.
Een buitenlander die zich hier wil vestigen moet zich vanzelfsprekend aan onze leefregels en wetten houden. Dat vinden wij allemaal.
Als wij naar het buitenland gaan, moeten we ons daar ook gedragen en rekening houden met hun leefregels en wetten.
Of we dat nou leuk vinden of niet, die hoffelijkheid moet er gewoon zijn, je bent er tenslotte als gast.
Als het bijvoorbeeld in een land verboden is alcohol te drinken dan hou je je daar gewoon aan, en drink je maar een paar dagen thee. Daar ga je echt niet dood aan.
In ons land mag je vrijelijk alcohol nuttigen en niemand die daar iets van heeft te zeggen, tenzij je overlast bezorgd.
Als het in een land de gewoonte is om 5 keer per dag op een matje een of ander wezen te aanbidden, dan loop je een straatje om en geef je ze de ruimte.
Maar dan mag je ook verwachten dat een buitenlander die in ons land te gast is, zich aan onze leefregels houdt en zijn geloof binnenshuis belijd. Want dat doen wij tenslotte ook, in de kerk en binnenshuis.
Twee voorbeelden waar we ons allemaal wel in kunnen vinden.

Mag je met iemand van een ander ras trouwen of mag je lhbt’er zijn.
Vanzelfsprekend mag dat zolang je elkaar respecteert als partner in de essentie zoals het bedoeld is. Je houdt niet van iemand om hem of haar te veranderen. Je houdt van het wezenlijke in een persoon. Ik geloof niet dat je van iemand houdt omdat hij of zij zwart, blank, geel of rood, gelovig of lhbt’er is. Je kan van iemands uiterlijke kenmerken houden, maar het echte houden van gebeurt op gevoelsniveau. Het klikt of het klikt niet. Ergens diep in jou gaat er een lampje branden, wordt een melodietje afgespeeld, begint die glimlach te veranderen in een schaterlach. En dan maakt het niet uit of die partner iemand van de gelijke sekse is, of iemand met een ander kleurtje.

Maar als je de pech hebt van iemand te gaan houden die jou wil veranderen in een ander mens dan gaat het al snel fout, en goed fout ook.
Mensen die vinden dat jij je aan de wetten van zijn of haar geloof moet houden, zijn in wezen bullies. Want er wordt je iets opgelegd waar jij je niet in kan vinden.
Mensen die vinden dat jij als vrouw een minderwaardig mens bent, zijn in wezen bullies. Want waarom zou een vrouw (ja, de vrouw die jou op deze wereld heeft gezet) minder zijn dan een man.
Mensen die vinden dat jij als lhbt’er geen bestaansrecht hebt, zijn in wezen bullies. Want in hun ogen ben je blijkbaar geen mens.

Waar ontstaat het probleem van intolerantie.

Nou is het heel gemakkelijk om te zeggen bij de ouders en op school, en dat is ten dele waar, maar ook de sociale controle is tegenwoordig niet meer zoals het vroeger was.
Als je moeder vroeger geen tijd had om op je te letten, dan zat de buurvrouw je wel met argusogen in de gaten te houden. Kleine misstappen werden direct gecorrigeerd, de iets grotere werden aan pa en ma doorverteld. En werden direct bestraft.
Tegenwoordig moeten kindertjes met fluwelen handschoenen worden aangepakt want hun tere zieltjes zouden er wel eens een trauma van over kunnen houden.
Daar wil ik helemaal niet mee zeggen dat het vroeger allemaal beter was – elke tijd heeft zijn charme – maar het liep niet snel uit de klauwen. Buitenspelen was een groot goed, en als je dan op woensdagmiddag als straf verplicht binnen moest zitten, dan dacht je wel twee keer na voordat je weer iets stoms uithaalde.
Als tegenwoordig pa zegt dat je op de trap moet gaan zitten om over je zonde na te denken, dan pak je je telefoon en gaat lekker zitten twitteren met je vriendinnen en klagen dat je vader weer zóóóó ouderwets is. Om morgen weer dezelfde stommiteit uit te halen.
Veel leraren durven tegenwoordig niet meer op te treden tegen de wanorde in hun klassen. Niet omdat ze de kinderen niet aan kunnen, maar omdat ze een boze pa of ma vrezen die op hoge poten en met agressief gedrag verhaal komt halen. En als kinderen eenmaal dat gedrag van hun ouders hebben gezien, dan moet je niet vreemd staan te kijken als zij dat gedrag overnemen.
Datzelfde geldt natuurlijk ook voor de sociale controle. Nog weinigen durven iemand te corrigeren uit angst om op een pak slaag te worden getrakteerd.

Is het tij nog te keren?

Ja hoor, naar mijn mening wel.
Begin maar met goed en verplicht onderwijs voor alle vrouwen in de wereld.
Leer de vrouwen de waarde van kennis, respect en vrijheid.
Dan leren zij het hun kinderen en dan staat er een generatie op die misschien meer nadenkt en niet als dom vee achter de meute nalopen.
Goed voorbeeld, doet goed volgen.
Zolang je iemand in zijn of haar waarde laat, kan er heel veel.

Genderneutraal

Ik heb er een heel vervelend gevoel bij.
Als je niet weet wie of wat je wilt zijn, ga dan naar een goede psychiater en laat je helpen.
Als je een mannenlichaam hebt dan ga je naar het herentoilet en als je een vrouwenlichaam hebt dan ga je naar het damestoilet.
Travestieten zijn in principe mannen dus die gaan ongeacht hun kleding naar het mannentoilet.
Als hermafrodiet kleed je je als man of vrouw en ook dan is de keuze heel simpel.

Dus waarom moeten er zo nodig genderneutrale toiletten komen.
De overheid is de waanzin voorbij als ze gehoor geeft aan de drammerigheid van de genderneutralen.
De overheid denkt kosten te besparen met deze uniforme toiletten.
En gaat er vervolgens helemaal aan voorbij dat steeds meer vrouwen zich ziek melden.
Dat steeds meer vrouwen darm- en blaasproblemen gaan krijgen doordat ze niet op tijd van een schoon toilet gebruik kunnen maken.
De overheid hoort voor de zwakkeren in de samenleving te zorgen, maar dat doen ze op deze manier niet, want genderneutralen zijn geen zwakkeren.

Weet je wie dat wel zijn?

De vrouwen die ooit verkracht zijn en niet meer naar het toilet durven op hun werk of in openbare gelegenheden.
De vrouwen en kinderen die lastig gevallen worden door mannen waartegen sommige vrouwen onvoldoende afweer hebben.
Vrouwen die verstoken zijn van een schoon toilet omdat er mannen zijn die met hun schoenen op de toiletbril gaan zitten.
Vrouwen die met hun maandelijkse ongemakken graag even rustig de tijd willen om zich te verschonen.
Vrouwen die de toegang tot de toiletten wordt ontzegd omdat ze onrein zijn.
Ouders kunnen hun jonge dochters nog wel alleen naar het damestoilet laten gaan, maar dat is een onmogelijkheid als er alleen een genderneutraal toilet is.

Normale wereld
Aanpassen aan de normale wereld daar is nog niemand dood aan gegaan.
En in de normale wereld leven nu eenmaal mannen, vrouwen en hermafrodieten.

Genderneutraal zijn?
Prima.
Maar ga niet zitten drammen tot je je zin krijgt.

-o-o-

Oh oh, ik heb het weer gedaan.
In een discussie over gender en geslachten heb ik mijn mening kenbaar gemaakt.
Vervolgens heeft een snowflake deze mening geheel uit de context becommentarieerd.
En ja, toen kwamen de baggertrollen uit de struiken tevoorschijn.

Dus doen we het nog maar een keer in zijn geheel.

Er zijn 2 geslachten.
Een persoon met mannelijke kenmerken (met een piemel dus).
Een persoon met vrouwelijke kenmerken (met een vagina dus).
Aangezien moeder natuur nog wel eens speelt met hormonen kunnen op tienerleeftijd ook hermafrodieten ontstaan.
Dat is biologie.

Het komt ook wel voor dat iemand het gevoel heeft in het verkeerde lichaam te zitten. Kan gebeuren, moeder natuur stapt ook wel eens met het verkeerde been uit bed. Geen probleem, als je volwassen bent, kun je als je wilt een geslachtsverandering ondergaan.
Er zijn trouwens maar weinig mensen die het gewenste resultaat vinden na zo’n operatie, maar dat is een psychologisch beladen verhaal.
Maar ook dit is nog steeds biologie.

Vervolgens is een onderscheid te maken tussen liefde en seks.
En dat heeft alles te maken met gevoel.
Ik ben vrouw en houd van een man.
Ik ben man en houd van een vrouw.
Ik ben vrouw en houd van een vrouw.
Ik ben man en houd van een man.
Ik ben man en houd tegelijkertijd van een man en een vrouw, of andersom.
Ouders houden van hun kinderen en kinderen houden van hun ouders.
Dat heet liefde.
Super, prachtig en ga vooral door om zo lang mogelijk van elkaar te houden en voor elkaar te zorgen.

En dan, dan komt het alfabet voorbij: Straight, Lesbisch, Homoseksueel, Biseksueel……
Deze vallen in de categorie voorkeursseks met sekse.
Geen probleem, dat is slaapkamersport.

Dan kan het alfabet ook nog uitgebreid met bijvoorbeeld de Q.
Dat valt in de categorie acteren. Super, heel leuk om te zien. Ik vind alleen dat acteren het best op een podium in een theater uitgevoerd kan worden en niet op straat.

En oh, ho, oh, hier komt de letter G aansjorren.
Dat valt in de categorie: geen idee wat ik ben.
Als je dat voor jezelf houdt, is het geen probleem. Zodra je echter de hele wereld op zijn kop wilt zetten en je genderneutraliteit wilt doordrammen, dan valt het in de categorie aanstelleritis en is een goede psychiater een bezoekje waard.
Moet je helemaal zelf weten hoor, maar val mij alsjeblieft niet lastig. Ik wil mijn instelling, mijn manier van denken en doen niet veranderen.

De wereld op zijn kop zetten omdat ik je aanzie voor een vrouw (met flinke borsten) en jij van de daken schreeuwt dat je genderneutraal bent, gaat mij een stapje te ver.

Leven en laten leven, klinkt goed, maar ik vertel jou niet wat ik in mijn huis doe, en ik hoef het van jou ook niet te weten.

Pffttt….

Het klimaatakkoord is getekend.
Dat gaat ons kleine kikkerlandje miljarden kosten die wij – de hollanders – moeten ophoesten.
En dan vraag ik me toch iets af. Hoe bereken je zoiets?
Dat we ervoor moeten zorgen dat de wereld een beetje schoner wordt, dat staat buiten kijf.
Hoe je dat echter voor elkaar krijgt is een heel ander verhaal. Dat lukt zeker niet met het klimaatakkoord wat er nu ligt.
In een fractie van een paar seconden is de wereld een stukje meer vergiftigd door het uitbarsten van 2 vulkanen. En wie er ook wat verzint, en hoeveel geld we er ook tegenaan gooien, hier kan niemand iets aan veranderen.

Wat kunnen wij zelf aan een iets schonere wereld doen?

Eerst maar eens beginnen met wat minder plastic produceren.
Voor de dagelijkse boodschappen hoef je geen plastic tasjes te gebruiken. Een linnen tasje dat je elke maand een keer met de was laat meedraaien werkt prima.
Al die plastic weggooi frutsels van de Action, die kunnen we best op de schappen laten staan.
Dat geldt ook voor de goedkope troep die in dikke lagen plastic wordt verzonden vanuit China.
Ieder nadenkend mens kan op zijn 2 vingers natellen dat een pakje van 1 euro, dat gratis wordt verzonden onmogelijk winst kan opleveren voor producent en verzender.
Dus als wij nou eens verstandig worden en die troep niet langer kopen, dan kan onze post misschien wat goedkoper worden. Dat scheelt weer een aantal vliegtuigen per dag die niet hoeven vliegen.
Jahaa, ik weet het: niet iedereen heeft geld om duur in te kopen, maar goedkoop is uiteindelijk altijd duurkoop. Ook 1 euro is weggegooid geld als je aankoop binnen de kortste keren kapot gaat.

De manier waarop dit klimaatakkoord ons door de strot wordt geduwd, is beneden alle peil.
Het verheven opgeheven vingertje van een van de kleinste landen ter wereld begint op mijn zenuwen te werken.

15 miljoen mensen op dit hele kleine stukje aarde willen best meewerken aan een betere wereld, maar niet ten koste van onze manier van leven. Want als je de essentie van ons leven afpakt, dan heb je binnen de kortste keren anarchie. Belasting betalen voor een veilige leefomgeving of zorg voor de ouderen en gehandicapten, dat willen we allemaal. Belasting betalen voor landen die keer op keer bewezen hebben dat ze het niet waard zijn omdat ze zelf niets willen? Nee, helaas, daar willen wij niet langer aan meewerken.

En je vraagt je misschien af waarom ik het heb over 15 miljoen en niet over 17 miljoen mensen?

Omdat de laatste 2 miljoen geen kaas hebben gegeten.

Moet ik hier iets van vinden?

Is het fenomeen facebook een zegen of een vloek?

Jongeren weten niet beter en vinden het heel normaal om uren achtereen op het internet door te brengen.
Even snel contact met je vrienden en vriendinnen.
Even snel je mening geven over een bepaalde topic.
Soms anoniem te keer gaan tegen wat jij als onrecht beschouwd.

Ouderen daarentegen die niet zijn opgegroeid met de computer hebben vaak een aangeboren hekel aan alle moderne gadgets.
Ze willen eigenlijk niet meedoen aan de snelle moderne maatschappij en hebben toch liever mens-op-mens contact.
Maar aan de andere kant kan facebook ook je geliefden dichterbij brengen.
En als je eenmaal via het computerscherm je kleinkinderen aan de andere kant van de wereld hebt gezien, ga je algauw overstag.

Dan blijft er nog een groep over die echt niets wil weten van al die moderne zaken.
Waar blijven zij als je min of meer verplicht wordt te leren met computer om te gaan omdat de overheid je geen andere keuze meer laat.
Een digi-d heb je nodig voor je jaaropgaven, de belastingdienst, of afspraken met het gemeenteloket.
Ik heb menig oudere gezien die worstelde met het aanvragen van zorg en toeslagen. En juist deze mensen hebben dit zo hard nodig.

We hebben hier met een groep van 14 hollandse vrouwen van 50 – 70 jaar, een hele discussie gehad over discriminatie.
Wat blijkt?

Wij schijnen niet te discrimineren op afkomst, huidskleur, sekse, seksuele voorkeur, leeftijd, handicap of ziekte, religie of intelligentie.
Wij hebben over het algemeen de instelling dat wat je achter je eigen voordeur doet, niemand iets aangaat, tenzij je iemand lichamelijk letsel toebrengt.
Dus je mag wat ons betreft elk geloof aanhangen, als tarzan en jane aan de chandelier hangen of naakt door het huis banjeren, zo dom zijn als het achtereind van een varken, of superintelligent zijn en er nog niets van snappen.

Maar wij trekken wel degelijk een streep.
Zodra iemand voor overlast zorgt is voor ons de grens snel bereikt.

Wij houden niet van diefstal en inbraak en vandalisme: blijf met je poten van andermans spullen af!
Wij houden niet van smeerlapperij: houdt de straten schoon (dus ook geen hondenpoep), niet alle graffiti is kunst, wildplassen is voor kleine kinderen, niet voor volwassenen, en breng je oude zooi gewoon zelf naar de gemeentereiniging.
Wij houden niet van kleineren, bewust kwetsen of iemand zwart maken, seksuele intimidatie, of van mishandeling: nee is nee, en blijf met je poten van andermans lichaam af!
Wij houden best van gezellige buurtfeestjes, maar niet elk weekend met knetterharde head-banging muziek.

Over het algemeen zijn wij redelijk tolerant.
Maar weet je waar we allemaal een hekel aan blijken te hebben?

Arrogant gedrag, drammerig en ongeduldig zijn, je beter voordoen dan je bent, altijd maar het slachtoffer uithangen, altijd kritiek hebben op anderen, het altijd beter willen weten, de waarheid verdraaien, je superieur voelen aan het andere geslacht, ikke, ikke, ikke, bemoeizuchtig zijn, anderen jouw mening opdringen.

Wil dit zeggen dat wij niet discrimineren? Ja wel hoor, wij discrimineren wel degelijk: wij hebben een verschrikkelijke hekel aan asociaal gedrag.

DENK HIER MAAR EENS OVER NA!!

Bij de kassa van een supermarkt stelt de jonge caissière mij voor, dat ik voortaan mijn eigen boodschappentas meebreng, in plaats van een plastic tas te kopen.
“Want plastic tassen zijn niet goed voor het milieu”, zo zegt ze.
Ik verontschuldig me en leg haar uit: “Wij hadden dat groene gedoe niet toen ik jong was!”
De caissière antwoordt:
“Ja, en dat is nou juist ONS PROBLEEM vandaag-de-dag: JULLIE generatie maakte zich niet druk om het milieu te sparen voor de toekomstige generaties!”

Ze heeft gelijk, onze generatie had dat groene gedoe niet in onze dagen.

Toen hadden we melk in flessen, frisdrank in flessen en bier in flessen, die we leeg en omgespoeld terug brachten naar de winkel.
De winkel stuurde deze dan terug naar de fabriek en in de fabriek werden deze flessen gesteriliseerd en opnieuw gevuld.
Wij deden echt aan recycling.

Maar we deden niet aan dat groene gedoe in die tijd!

Wij liepen trappen, omdat we niet over roltrappen en liften beschikten in elk gebouw.
Wij liepen naar de supermarkt en verplaatsten onszelf niet iedere keer in een 200 PK machine, als we 2 blokken verder moesten zijn.

Maar ze heeft gelijk: wij hadden dat groene gedoe niet in onze tijd!

Baby luiers gingen in de kookwas, omdat wegwerpluiers niet bestonden.
We droogden onze kleren aan de lijn en niet in een energieverslindende machine die continu 220 volt verbruikt.
Wind- en zonnen energie droogden onze kleren echt – vroeger, in onze dagen.
Kinderen droegen de afdankertjes van oudere broers en zussen en kregen geen gloednieuwe kleren.

Maar de jonge dame heeft gelijk! Wij hadden dat groene gedoe niet in onze tijd.

In die tijd hadden we – misschien – één tv of radio in huis en niet een op elke kamer.
De tv had een klein schermpje, ter grootte van een zakdoek en niet een scherm ter grootte van een kamerwand.
In de keuken werden gerechten gemengd en geroerd met de hand, omdat we geen elektrische apparaten hadden die alles voor ons deden.
Wanneer we een breekbaar object moesten versturen per post, dan verpakten we dat in een oude krant ter bescherming en niet in piepschuim of plastic bubbeltjes folie.
In die tijd gebruikten we geen motor maai apparaat op benzine als we het gazon maaiden.
We gebruikten een maaier die geduwd moest worden en functioneerde op menselijke kracht.
Wij sportten door te werken, zodat we niet naar een fitnessclub hoefden te gaan om op ronddraaiende loopbanden te gaan rennen, die werken op elektriciteit.

Maar ze heeft gelijk. Wij hadden dat groene gedoe toen niet.

Wij dronken uit de kraan wanneer we dorst hadden, in plaats van uit een plastic fles, die na 30 slokken wordt weggegooid.
Wij vulden zelf onze pennen met inkt, in plaats van elke keer een nieuwe pen te kopen.
Wij vervingen de mesjes van een scheermes, in plaats van het hele ding weg te gooien alleen omdat het mesje bot is.

Maar, wij hadden dat groene gedoe niet in onze tijd.

Mensen namen de trein of een bus en kinderen liepen of fietsten naar school in plaats van hun moeder als 24-uurs taxi servicedienst te gebruiken.
Wij hadden 1 stopcontact per kamer en niet een heel arsenaal aan stekkerdozen en verlengsnoeren om een dozijn apparaten van stroom te voorzien.
En wij hadden geen geautomatiseerde gadgets nodig om een signaal op te vangen van een satelliet die 2.000 mijl verderop in de ruimte hing, zodat we contact konden leggen met anderen om uit te vinden waar de dichtstbijzijnde pizzatent zich bevindt.

Maar is het niet in-en-in triest dat de huidige generatie klaagt over hoe verspillend wij ‘oudere mensen’ waren, gewoon omdat wij ‘dat groene gedoe’ niet hadden in onze tijd?

auteur onbekend

Ongelijkheid gemeten

Meten met 2 maten is een gezegde dat je tegenwoordig weer veel hoort.
Als jij als rechtgeaarde Hollander iets doet wat niet door de beugel kan, kan je daarvoor gestraft worden. En soms zijn de straffen niet mals.
Als jij als links georiënteerde Hollander iets doet wat niet mag, dan mag je een cursus woedemanagement gaan volgen.
Als de allochtoon iets heeft uitgehaald – wat vaak nog vele malen erger is – dan wordt het afgedaan met nietszeggende bewoordingen ’als in de war’ of ‘daar kan hij niets aan doen’ en zelfs de ‘suikerpatiënt’ wordt als argument gebruikt om maar aan straf te ontkomen.

Ongelijkheid valt tegenwoordig wel heel erg op.

Hoe wrang is het als jij jaren op de wachtlijst staat voor een kamer of een huis, en de allochtoon die hier net gearriveerd is, krijgt een eengezinswoning aangeboden, waar ze zelfs niet eens tevreden mee zijn.
Hoe wrang is het dat onze ouderen eenzaam voor zichzelf moeten zorgen, terwijl gelijktijdig de thuiszorg omvalt wegens bezuinigingen.
Hoe wrang is het dat steeds meer families afhankelijk zijn van de voedselbank, terwijl dagelijks bergen voedsel worden weggegooid.
Hoe wrang is het dat een gepensioneerde vrouw 4 maanden de gevangenis in moet voor het stelen van eten omdat ze vergaat van de honger.
Hoe wrang is het dat miljarden van ons belastinggeld naar het buitenland gaan en tegelijk onze ziekenhuizen omvallen omdat er geen geld voor is.

Waar komt die ongelijkheid vandaan.

Wie heeft bepaald dat de inwoners van ons land, de hardwerkenden die belasting betalen, geen recht van inspraak meer hebben.
Welke onnadenkende heeft het voor elkaar gekregen om verdragen te tekenen die de ondergang van onze leefstijl inluiden.
Jongeren die nog geen idee hebben van de werkelijkheid maken de leefbaarheid in ons land nog moeilijker met hun spijbelmarsen.
Bomen die ons van voldoende zuurstof voorzien, worden massaal gekapt voor biomassa.
Brandstof voor ons vervoer wordt onbetaalbaar, maar wie realiseert zich dat het nou juist vaak de autorijders zijn die werken en dus belasting betalen. Als het straks niet meer te betalen is, dan wordt er niet meer gewerkt, komt er geen belastinggeld binnen, en dan?

En als je dan de verantwoordelijke aanspreekt over al die ongelijkheid, dan word je afgescheept met nietszeggende voorgekauwde praatjes.

Klimaatgekte

Zoveel mensen, zoveel meningen.
Er wordt ons heel veel aangepraat. Oplossingen door zelfbenoemde klimaatkenners kosten de gemeenschap zoveel geld dat het gewoon niet te betalen is.
Terwijl met een paar maatregelen al een stap in de goede richting kan worden gezet.

De jeugd die zo nodig wil klimaatspijbelen moet zichzelf maar eens langdurig in de spiegel kijken.
Want zij zijn mede de oorzaak van het overbodige afval.
De koopzieke mens wil een hele hoop, maar er niet veel voor betalen. En dus wordt goedkope troep uit China en dergelijke landen in dikke lagen plastic hier naartoe gevlogen. Als je echt klimaatbewust wilt zijn, denk dan eens goed na waar je je spullen koopt.
Maar niet alleen dat, veel van de jeugd denkt dat alles maar gratis is, dat het in de berm gooien van afval niet hun pakkie aan is. Dat het achterlaten van onnoemelijk veel troep op het festivalterrein vanzelf wordt opgeruimd. Ze zouden zich eens moeten realiseren hoeveel dat kost, en dat het toch echt uit de portemonnee van hun ouders betaald moet worden.
Je kan er natuurlijk ook voor kiezen om een telefoon te kopen die iets langer dan 2 jaar meegaat, en die gewoon gerepareerd kan worden als er iets stuk gaat, in plaats van een goedkope wegwerptelefoon.

Dus voordat de jeugd zich gek laat maken voor het behoud van het milieu moeten ze eerst maar eens leren hoeveel geld alles kost.

Terwijl de volwassenen hun kinderen beter horen op te voeden, zullen zij toch ook echt eens naar hun eigen houding moeten kijken.
Kinderen zijn prima in staat om zelf naar school te wandelen of te fietsen. Dat Hollandse regenbuitje kunnen ze echt wel tegen.
En op de fiets naar de sportschool levert fysiek gezien meer op dan er met de auto naar toe rijden.
Dat onsje worst bij de slager hoeft echt niet op een plastic schoteltje, met tussen elke 2 plakjes worst een plastic velletje, in een plastic zakje, en vervolgens in een plastic tas mee naar huis. En die groenten hoeven ook echt niet allemaal apart verpakt in een plastic zakje. Of het brood van de bakker, dat kan best in een papieren zak.

Plastic helemaal uitbannen? Nee natuurlijk niet, er zijn voldoende toepassingen die echt een verrijking kunnen zijn.

De overheid moet een betere manier verzinnen om al het overbodige afval op een goede en betaalbare manier te verwerken. Met het recyclen in ons land lopen we ver voorop maar het kan altijd beter. Nog steeds wordt afval bij elkaar gegooid en doet zo de inspanningen van het gescheiden afval verzamelen te niet.
Het ouderwetse ‘eens in de zoveel tijd’ ophalen van huisraad is in vele gemeenten wegens geldgebrek stopgezet. Terwijl het voor het milieu zo vele malen beter zou zijn als dat weer in ere werd hersteld. Beter 1 vrachtwagen in de week die zijn rondje rijdt, dan 100 auto’s per dag die naar de gemeentereiniging moeten rijden om daar 1 of 2 afgedankte artikelen af te geven.
Dus als het de overheid echt menens is om iets voor het klimaat te doen, zal het eerst goed moeten nadenken over dit soort kostenbesparingen. Kostenbesparingen die misschien op korte termijn goed zijn geweest voor de begroting van de gemeenten maar op de lange termijn ons veel meer gaan kosten.

Oh er zijn zoveel voorbeelden te verzinnen om dit klimaatakkoord naar de prullenbak te verwijzen en het gezonde verstand te laten prevaleren.
Kijk eens in de spiegel en zoek naar je eigen mogelijkheden.

Kerstshoppen, hoi hoi, wat leuk 😦

Ik stap vanmorgen bij de supermarkt mijn auto weer in en slaak een diepe zucht.
Hè, hè, klaar met de boodschappen en alle kadootjes zijn ook binnen.

Met het dichtslaan van het portier valt het kadootje voor mijn schoondochter van de achterbank af in honderd stukjes. Een heerlijke geur komt mij tegemoet. Jammer Patty, daar ging jouw kadootje.

Gauw de doos van het kadootje van mijn jongste kleindochter gepakt en alle glasscherven in de plastic opbergbak gestopt. Sorry Esmee, daar ging jouw kadootje.

Omdat het een kleverige boel was geworden heb ik het kadootje voor mijn zoon snel uitgepakt en met een prachtige nieuwe handdoek de boel een beetje opgedept. Spijtig voor jou Joey, maar daar ging jouw kadootje.

Het was een heerlijk geurende bende alles bij elkaar en ik heb het kadootje voor mijn andere schoondochter ook maar uitgepakt en alle troep in het dekbedhoes gewikkeld. Super verdrietig voor Natalie, maar daar ging jouw kadootje.

Een beetje verdrietig en boos sloeg ik het portier nogmaals hard dicht en jawel hoor, daar ging het kadootje voor zoon nummer 2 de bank af. Heel sneu voor Danny, want daar ging jouw kadootje.

Misselijk van de 2 verschillende geuren en met tranen die net niet uit mijn ogen stroomden van frustratie heb ik het kadootje voor mijn man uitgepakt, een heerlijk dikke trui, want ik stond inmiddels te bibberen van de kou. Sorry Nico, daar ging jouw kadootje.

Als laatste heb ik het kadootje voor mijn tweede kleindochter uitgepakt en heb de hele zooi ingepakt met stukjes papier, tape en versieringen. Sorry Celina, daar ging jouw kadootje.

Nu ligt er een grote berg onder de kerstboom, de geur van alcohol en parfum komt je tegemoet.
Prettige kerstfeest jongens. Ik ga maar naar bed. Daar kan tenminste niets fout gaan.
😦

Ik begeef mij zo nu en dan in de wereld van twitter.
Wow, wat kunnen sommige mensen schelden zeg.
En wat kunnen heel veel mensen slecht schrijven.
In het fenomeen twitter kan je je lekker, en redelijk anoniem uitleven.
En wat is er nu heerlijker dan even flink ranten op iemand of een onderwerp.
Ik doe er zelf net zo gemakkelijk aan mee.
Heerlijk even kort in 280 tekens laten merken dat je het ergens niet mee eens bent.
Of wel, dat kan natuurlijk ook.

En dan na een paar dagen ranten ga je bij jezelf te rade.
Schiet je er nou iets mee op.
Lucht het je op.
Heeft het toegevoegde waarde, of sowieso waarde.
Wordt er iemand wijzer van mijn commentaar.
Is er wel iemand die het leest.
Blijft er iets van hangen bij anderen.
Doe je het wel voor jezelf.

7 vragen, 5 x keer nee en 2 x ja.

Dan komt de hamvraag: ga ik hiermee door.
Laat ik mezelf opfokken door mensen die geen idee hebben waarover ze praten (schrijven).
Laat ik mezelf verleiden tot het maken van dezelfde soort opmerkingen waar ik me eigenlijk aan erger.
Hoe lang kan ik de nog neiging onderdrukken om een stuk zeep te plaatsen onder elke topic waar scheldwoorden in voorkomen.
Hoe lang zal het duren voordat ik dan zelf nijdig achter de computer kruip om links en rechts iedereen om zijn oren te slaan.
Is het iets waard.

NEE, NEE, NEE
In het tijdperk van 45 seconden twitterfame is het de moeite en de stress niet waard.

Betekent het dan dat ik meningloos ben?
Welnee, maar soms mag je een mening best voor jezelf houden.
En als je het dan echt niet kan laten, dan zijn er wel betere media om een daadwerkelijk goed onderbouwde mening te uiten.