Ik ben van de zomer op vakantie geweest in het kleine dorp Oranje en was verbaasd over de hoeveelheid mensen op een kluitje.
Dát kan niet.
Ze vervelen zich te pletter.
Er is niet veel te doen.
Als ik de hele dag niets om handen zou hebben, zou ik waarschijnlijk ook boos worden.
We kunnen de verantwoordelijkheid van 1400 vluchtelingen niet op de schouders van 140 inwoners leggen.
Verdeel alle vluchtelingen over 393 gemeentes: een paar gezinnen en vrijgezellen per dorp en meerdere over de grote steden en het probleem lost zich vanzelf op.
Volgens een hele simpele berekening kunnen we zonder meer 80.000 mannen, vrouwen en kinderen plaatsen.
Want ga me nu niet vertellen dat steden als Amsterdam of Rotterdam niet in staat zijn om 80 gezinnen en 80 vrijgezellen te herbergen.
En in elk dorp staat er wel een huisje leeg.
In elk dorp is er wel een slager of bakker die wat hulp kan gebruiken.
Al kan hij maar een loopjongen een paar centjes laten verdienen.
Er zijn vele scholen die op het punt staan gesloten te worden vanwege te weinig leerlingen, die kinderen kunnen we daar toch gemakkelijk bij plaatsen?
En als er dan toch nog te weinig kinderen zijn om de school te vullen dan kunnen onze leraren al die vluchtelingen toch wel Nederlandse taalles geven?

Is dat nou zoooooo moeilijk.

Het Nederlandse volk wil niet egoïstisch zijn, maar een eerlijke verdeling van alle rijkdommen (lees hier ook maar vrijheid).
Ja, we realiseren ons heus wel dat een land regeren niet eenvoudig is.
Soms moet je keuzes maken die niet iedereen leuk vindt.
Maar het is nu wel heel erg scheef getrokken.

We hebben de regering niet aangesteld om schulden te maken, dus zorgvuldig omgaan met de beschikbare middelen is een eerste zorg.
En ik geef liever een beetje geld aan die vluchteling die alles verloren heeft, dan zovele miljoenen voor een militaire actie elders in de wereld.

Is mijn verhaal zwart/wit?
Natuurlijk, maar ik moet toch ergens beginnen.